Hole in My Heart

Lieve schat, wat ben je toch een echte man. Twee meter lang, brede schouders, je stoppelbaardje, je wijsheid en je gedrag maakt dat je voor mij een echt man bent. Net als vele mannen vind ook jij het moeilijk om over je gevoelens te praten. Grappen en grollen is meer aan jou besteed al ben je vaak ook vrij kalm maar over je gevoelens praten is niet jouw ding. Toch heb ik in de jaren die wij nu samen delen meermaals mogen zien dat achter al die mannelijkheid een zeer gevoelig persoon zit. Een echte stoere man maar wel één met een klein hartje.


Wat verzorg, vertroetel en verwen ik je toch graag. Vooral wanneer je ziek bent. Net als vele mannen zijn mannen die ziek zijn zo zielig. Mijn grote stoere man die dan zielig op de bank hangt. Jouw ogen die mij hulpeloos lijken aan te staren, je grote lichaam helemaal opgerold in een deken en je haar totaal in de war. Je hebt mij nodig, mijn grote stoere vent is even een klein mannetje. Nee ik vind het niet leuk om je ziek te zien maar tegelijkertijd zijn het heerlijke momentjes. Ik stop je in, koop de halve apotheek leeg, pik ondertussen nog een leesboekje voor je mee en onze kast is rijkelijk gevuld met jouw favoriete vitamientjes. Je geeft je over. Zelfs wanneer je gewond bent geraakt. Ik verbind je en beplak je met pleisters. Stiekem zie ik wanneer je langzaam weer op lijkt te knappen ook genieten. Het is wel lekker, een plekje op de bank, totaal in de watten worden gelegd en niets te hoeven doen.


Nu, nu is het anders. Ik zie een wond, een groot gat in je hart. Er is geen enkele pleister die past of iets wat de wond kan verzachten. Hoewel je er nauwelijks over praat, zie ik het in je ogen, ik voel het. Vooral wanneer je ermee geconfronteerd word. Het is niet leuk om met een potje keer op keer naar het ziekenhuis te moeten. Voor je gevoel staart de hele wachtruimte je aan. De luidruchtige kamer waarin iedereen zit om bloed te prikken, te midden van al die mensen sta jij daar met een potje. Weinig privacy en hoe onopvallend je het ook probeert in te leveren, het werkt niet. Wat zie ik je glimlachen bij het passeren van een vrolijke peuter. Je kijkt, je glimlacht maar als snel voel ik de stekende pijn in je hart. Je zwijgt maar ik zie het, ik voel het zonder dat je er woorden aangeeft. Je mannelijkheid is aangetast voor jouw gevoel. Ik, ik zie het anders. Nog steeds ben je voor mij die stoere echte man die alle mannelijkheid en wijsheid in pacht lijkt te hebben.


Het is ook niet eerlijk. Wat doet het mij pijn om jou zo te zien worstelen. Ik zie je piekeren met een angstige blik de toekomst bekijken maar tegelijkertijd zo sterk willen blijven voor mij. De hoop zo nu en dan verloren, de tranen brandend op je netvlies, de jaloezie en de oneerlijkheid die je voelt. Je wankelt maar wat houd jij je sterk. Je gaat ermee om op je eigen manier. Ondanks alle verdriet, de woede en oneerlijkheid is er nog steeds die prachtige glimlach waarmee jij iedereen kan betoveren. Nog steeds geniet je, je laat je niet uit het veld slaan. Dat zorgt ervoor dat ik alleen nog maar meer respect voor je heb gekregen. Het maakt je een echte man, een stoere man maar vooral één met ballen.


Het heeft je ook veranderd. Steeds vaker kan je erover praten. Durf je het delen. Het is moeilijk en het heelt dat grote gat niet maar het lucht wel op. Ook jij verdient die ruimte om te delen, te vertellen en je gevoel zijn gang te laten gaan. Het hele proces heeft je krachtiger gemaakt.


Lieve schat, ik wou dat de pleister had of een middeltje om de pijn te verzachten. Dat ik het grote gat in je hart kon helen maar ik kan het niet. Ook ik kan je geen antwoord geven of ooit jouw wens, onze wens in vervulling mag gaan die jouw gat zal vullen. Alles zou ik er voor geven, voor over hebben maar ik kan het niet. Wel kan ik je al mijn liefde geven, je steunen, naar je luisteren, je de ruimte geven en het vooral samen doen. Ik hoop dat, dat het grote gat wat doet slinken of de pijn mag verzachten.


Je bent het avontuur aangegaan door te strijden door te vechten en door lief te hebben.Je hebt bewezen dat je een echte man bent. Je laat je niet uit het veld slaan en kan nog steeds genieten en houden van het leven. Al mijn kusjes, al mijn liefdevolle blikken, al mijn respect, mijn bewondering en bovendien mijn hart het is voor jou!


Ik hou van jou! Alle liefs jouw vrouw.

532 x gelezen, 0

reacties (0)


  • justin jenna

    Mooi heb je het je man ook laten lezen xxx

  • Nala01

    Wat is jullie liefde zo mooi en onvoorwaardelijk! Ik voel de warmte zo aan!
    En knuffels, tranen of een glimlach zeggen soms zoveel meer dan duizend woorden... Jullie voelen elkaar zo aan dat je soms niet meer nodig hebt! Dikke knuffel!

  • Doekjeerom

    Pfff... mooi weer!
    Ja, die 2 meter man-met-klein-hartje gaat nog wel met jullie mooie kindje op de nek de wereld verkennen, ik weet t zeker! Kon ik je maar vertellen wanneer!!!
    Lekker blijven schrijven schat, ik geniet enorm van je mooie woorden! Jammer dat ze zo triest moeten zijn...

  • jootje27

    Jeetje wat kan jij de dingen toch ontzettend mooi verwoorden! Idd echte liefde.
    Ik denk dat zo'n traject je relatie soms onder druk kan zetten, maar hem ook zeker sterker kan maken!
    X

  • mamasan88

    Wat kan je toch prachtig schrijven.. Ik weet zeker dat jullie ooit geweldige ouders kan worden.. en dan draagt je man niet meer die last op zijn brede schouders, maar jullie liefdeskindje laat hij dan vanaf zijn schouders de wereld zien..

  • mama van G en A

    prachtig.....